Żurawie w Bezrzeczu!

Na polach między Bezrzeczem a Redlicą osiadło stadko żurawi. Ptaków jest kilka, niestety są niezwykle płochliwe i trudno podejść do nich blisko, by dokładniej się im przyjrzeć. Nam udało się uchwycić obiektywem piękną parę.


Żurawie to jedne z pierwszych ptaków, które wiosną zlatują na Pomorze, by tu spędzić lato i odchować młode. Zawsze wyprzedzają bociany o 2-3 tygodnie. Najczęściej są spotykane blisko rozlewisk wodnych i na terenach bagienno-torfowiskowych. Ciekawostką jest fakt, że ptaki te coraz częściej osiadają blisko ludzkich siedlisk i w tym roku po raz pierwszy możemy je podziwiać w pobliżu naszych domów.

Żuraw jest większy od bociana i łatwo go odróżnić po długich, zwisających w kształcie pióropusza ozdobnych piórach na ogonie i grzbiecie. W locie wyciąga szyję i nogi podobnie jak bocian. Przy poruszaniu się po powierzchni ziemi ruchy ma płynne i powolne. Podczas przelotów, stada lecą w kluczach lub skośnych szeregach i wydają donośny głos zwany klangorem, przypominający głos trąbki.

Światowa populacja żurawia zwyczajnego jest szacowana na 210-250 tys. osobników. W Polsce liczebność ocenia się na 5-6 tys. par. Ostatnio zwiększa swoją liczebność. Starożytni uważali, że nad snem żurawia czuwają strażnicy i dlatego w czasie snu ma on jedną podkuloną nogę schowaną w piórach. To w niej miał trzymać kamień i kiedy zasnął, ten upadał na drugą nogę i budził go. Dlatego na średniowiecznych herbach i godłach żurawie widnieją z nogą trzymającą kamień i z podpisem "Ut alii dormant", czyli aby inni odpoczęli.

Klangor żurawi miał być odzwierciedleniem skarżenia się cierpiących dusz. W wierzeniach narodów słowiańskich, żurawie pełniły rolę przewodników w wędrujących gromadach złożonych z różnych gatunków, znających dobrze drogi powietrzne i nadwodne. To ich piór i nóg miały czepiać się ludzkie dusze w wędrówce do zamorskiego kraju (zwanego Wyrajem, który miał się znajdować na końcu żurawiej drogi).

Te piękne i dumne ptaki będą u nas gościły do przełomu września i października i tak jak wiosną ich klangor oznajmiał wiosenne siewy, tak odlatując jesienią klangorem oznajmią czas zbiorów. Swoje święto mają 12 maja w Światowy Dzień Ptaków Wędrownych.


Przeczytaj komentarze sąsiadów do tej wiadomości